Vorige Boven Volgende
Engels / English

Dagboek, januari 2012


Zo  Ma  Di  Wo  Do  Vr  Za
 1   2   3   4   5   6   7
 8   9  10  11  12  13  14
15  16  17  18  19  20  21
22  23  24  25  26  27  28
29  30  31

Vrijdag 6 januari 2012

Verjaardag Cornelise

Vandaag met Li-Xia en Annabel naar de verjaardag van Cornelise geweest. Iemand anders had het idee geopperd om Li-Xia mee te nemen naar de verjaardag van Cornelise, maar omdat ik Andy toch moest gaan ophalen van de vakantieopvang en daarbij vlak langs het verpleeghuis rijdt, leek het me beter als ik het zou doen. Dus eerst Andy opgehaald en toen met hem Li-Xia opgehaald en meegenomen. Andy is bij de verjaardag zijn tijd besteed met het bladeren door Donald Duck Pockets. Een keer stond hij op om aan een nieuwe gast te vertellen dat Li-Xia zijn moeder was. Ik heb met Li-Xia een gebakje gegeten. Het voeren met een vorkje ging niet zo makkelijk. Uiteindelijk heb ik haar maar stukjes met de hand laten eten. Opnieuw viel me op dat ze dat met haar linkerhand deed. Nog wel wat met mensen gepraat, ook over dat Annabel en ik de afgelopen weken van kamer zijn verwisseld. Tegen vijven heb ik Li-Xia weer teruggebracht en zijn Andy en ik naar huis gereden. (Traject gereden met auto als KML-bestand en in Google Maps.)

Zaterdag 7 januari 2012

Dit is geen lied

Vandaag bij De Slegte drie boeken uit de uitverkoop gekocht. Ik hou van uitverkopen omdat het maakt dat je naar boeken kijkt die je anders niet bekeken zou hebben. Om 12:21 kocht ik de volgende drie boeken:

Vandaag heb ik het boek Dit is geen lied uitgelezen. Over het algemeen ben ik niet zo'n fan van poëzie (en songteksten kun je daar toch wel toe rekenen), maar dit boek sprak mij wel aan. Meteen maar besloten om het uit te lezen. Maar lijkt me wel geschikt om af en toe een willekeurig lied uit te herlezen. De tekeningen van de schrijfster die zij bij ieder lied heeft gemaakt zijn hier en daar wat bizar, maar getuigen wel van een unieke persoonlijke stijl.

Woensdag 11 januari 2012

Een vriend in Tibet

Vanavond het boek Een vriendschap in Tibet door Claire Scobie uitgelezen waarin ik afgelopen zondag in was begonnen nadat ik het de dag ervoor had gekocht bij De Slegte voor € 2,50. Het feit dat ik het boek in korte tijd heb uitgelezen geeft wel aan dat het indruk op mij heeft gemaakt. Het boek is een verslag van de schrijfster en haar reizen naar Tibet en draait om haar vriendschap met Ani, een rondreizende Boeddhistische non. Het boek laat ook zien hoe tragisch de Tibetanen worden onderdrukt. Het Tibetaans wordt langzaam verdrongen door het Mandarijn (Chinees) en daarmee vervaagt ook de kennis van het "religieuze" Tibetaans en de klassieke geschriften. Alhoewel ik mij niet aangetrokken voel tot het Boeddhisme, geeft het me wel een verdrietig gevoel. In een zekere zin heb ik respect voor een on zoals Ani die door het land reist als een pergrim en als een kluizenaar woont in grotten om te mediteren. Ze lijkt een vrije geest te hebben, maar wel bezoekt ze ieder jaar haar lama voor advies wat spirituele leven. Maar waarom zou je de moeite van het dagelijkse leven ontsnappen (het leven in Tibet is hard) om vervolgens jezelf te kwellen (met het leven in koude grotten) alleen maar om te kunnen mediteren? Is meditatie dan echt noodzakelijk om 'verlicht' te worden, om aan het wiel van karma te ontsnappen (zoals de Boeddhisten zeggen)? En is het in zekere zin niet erg egoïstisch om verlichting te zoeken voor jezelf? Ja, ze streeft er naar om compassie te hebben voor mensen, maar vaak leeft ze als een kluizenaar in plaats van te zorgen voor anderen.

Zondag 15 januari 2012

Jiaozi

Gisteren zag ik de rijstazijn en de sesamolie staan die Annabel afgelopen vrijdag bij de toko had gekocht en ik moest denken aan jiaozi, een Chinees gerecht wat bestaat uit bolletjes deeg met een vulling die in water gekookt worden. Het is traditioneel een gerecht wat je met een groep mensen maakt, voor een afscheid, maar ook voor het Chinese lentefeest tevens Chinese nieuwjaar. Volgende week dinsdag, 23 januari, is weer het Chinese nieuwjaar. Eigenlijk heb ik wel weer eens zin om jiaozi te eten. Ik heb het nog nooit gemaakt, maar misschien dat het me wel lukt, want ik heb het vaak genoeg gemaakt zien worden. Het maken van het deeg is nog het moeilijkste omdat dat niet te droog en niet te vochtig mag wezen. Ik heb al een recept gevonden voor de ingrediënten.

Vanochtend ben ik met Li-Xia gaan wandelen en heb ik het daar ook met haar over gehad. Ze reageerde er niet echt enthousiast heb. Het was vanochtend redelijk koud, maar het was helder weer en de zon scheen, dus eigenlijk nog wel redelijk aangenaam. We hebben ook nog even geknikkerd. Ik had een paar DVD's meegenomen met daarop Chinese komische sketches. Toen ik die aan het personeel liet zien, waren ze meteen enthousiast en zette meteen een van de DVD's op. Li-Xia keek wel geïnteresseerd, maar ik hoorde haar niet echt lachen. Misschien begrijpt ze de gemaakte grappen niet echt meer.

Donderdag 19 januari 2012

Scheef

Vanochtend naar Li-Xia geweest. We hebben maar binnen gewandeld, want buiten was het te nat. In het schriftje hadden bezoekers gisteren geschreven dat Li-Xia was scheef liep, maar dat traplopen wel goed ging. Het viel me op dat ze bij het traplopen erg aftastend liep, bijna bij iedere tree eerst voelen waar hij zat. Later merkte ik ook op dat ze helemaal scheef stond. Verschillende mensen van het personeel benaderde mij er over en vertelde me dat ze dit sinds gisteren doet. Ze is al gezien door de arts, maar die kon geen afwijkingen vaststellen. Voor de zekerheid wordt haar urine nu ook weer onderzocht, ondanks dat ze niet aangeeft pijn te hebben.

Zondag 22 januari 2012

Waar is Jelle?

Vanavond las ik Andy voor uit het verslag van de vakantie-opvang van de zomervakantie van 2010. Ieder avond lees ik een dag voor uit een verslag van een vakantie of weekendopvang. We waren aangekomen bij maandag 12 juli 2010. Toen ik halverwege de dag was, riep Andy plotseling: "Waar is Jelle?" Volgens wat ik in het verslag had gelezen, was Jelle er nog niet. Ik dacht, wie weet komt dat straks nog. En warempel, ik lees dat Jelle 's avonds is gaan fietsen met een van de begeleidsters. Zijn aankomst is inderdaad onaangekondigd gebleven. Ik vraag Andy hoe laat hij dan gekomen. Hij antwoord heel stellig: 12 uur. Zou best nog wel eens kunnen kloppen.

Maandag 23 januari 2012

High tea

Vanmiddag hadden ze voor de bewoners van de woning van Li-Xia (en de aangrenzende woning) een High tea georganiseerd. Vooraf kregen we ook nog wat soep. Het was erg smakelijk en ook gezellig. Nog wat gepraat met een vrijwilligster en de vrouw van een andere bewoner. Na afloop nog geprobeerd om naar de moeder van Li-Xia te bellen in China omdat het vandaag het Chinese nieuwjaar is van het jaar van de draak. Helaas lukte dat niet. Ik bel via een 0900 nummer dat 2 cent/min kost, maar waarbij het regelmatig gebeurd dat de verbinding niet tot stand komt. Ik geloof dat het via het internet gaat en ik kan me voorstellen dat het knooppunt in Urumqi vanwege begin van het lente festival overbezet is. Vervolgens nog een stuk gaan wandelen met Li-Xia. Ze stapte flink door en we deden 26 minuten over het rondje dat we normaal in 30 minuten doen. Het scheef staan/lopen is ook weer over. Mogelijk dat ze toch last had van een blaasontsteking.

Ik ben door de stad naar huis gereden. Bij EXPO heb ik een setje transparante posterhangers van 62 cm lang gekocht voor €nbps;3. (Vanavond heb ik deze gebruikt om mijn Oeroeg poster op te hangen achter het hoofdeinde van mijn bed.) Bij De Slegte heb ik om 16:46 het boek Misschien tot morgen: Dagboek 2003-2006 van Leo Vroman, ISBN:9789021485348, voor € 2,50 in de uitverkoop gekocht.

Dinsdag 24 januari 2012

Twee vrouwen

Vandaag de blanco versie ontvangen van de uitgave van de roman Twee Vrouwen van Harry Mulisch in het kader van Nederland Leest door CPNB in 2008. Het is de versie met een blanco voorkant afgezien van een blauw logo van Nederland Leest in de rechter onderhoek. Ik heb deze via marktplaats.nl gekocht. Het exemplaar is nog geseald samen met een begeleidende brief. Ik weet nog niet of ik uit zal pakken of hem geseald zal later, omdat ik denk dat hij geseald meer waard is en de inhoud ken ik toch wel.

Ik denk dat ik hierbij alle uitgaven in mijn bezit heb van Nederland Leest in 2008. Allereerst zijn dit de verschillende versies van het boek Twee Vrouwen die uitgegeven zijn:

En verder nog:

Zaterdag 28 januari 2012

Beelddenken

Een tweet van daginbeeld verwees naar een blog over beelddenken. Echter wat ik soms lees over beelddenken (beschrijving op wikipedia) geeft mij de indruk dat dit geschreven wordt door taaldenkers die niet echt weten wat beelddenken uit eigen ervaring is en dingen schrijven die volgens mij klinkklare onzin zijn.

Sommige gestandaardiseerde IQ-testen (zoals de WISC-III) maken een onderscheid tussen verbale en performale (ook wel non-verbale) intelligentie, ook wel aangeduid met VIQ en PIQ. Gewoonlijk zijn de VIQ en de PIQ van mensen in balans, maar het is ook mogelijk dat er een onbalans is. Indien de PIQ significant lager is dan de VIQ wordt gesproken van een niet-verbale leerstoornis. Hiervan wordt gewoonlijk alleen gesproken als iemand een normale VIQ heeft. Ik krijg de indruk dat veel mensen met een verstandelijke beperking een lagere PIQ hebben dan een VIQ. Volgens mij heeft Andy dit ook. Alhoewel hij niet goed kan praten, heeft hij het meteen door als je iets zegt wat niet klopt. Hij heeft volgens mij grote moeite om abstracte zaken te begrijpen, bijvoorbeeld, waarom iets niet kan op een bepaald moment. Ik heb het idee dat hij veel energie moet steken om de wereld om hem heen te begrijpen en dat dit ook de verklaring is waarom hij het heel snel opmerkt wanneer iemand er niet is.

Er zijn ook gevallen bekend waarbij de VIQ lager is dan de PIQ. Toen bij Annabel een gestandaardiseerde IQ-test werd afgenomen in het kader van haar dyslexieverklaring, bleek dat haar PIQ hoger dan normaal was bij een gemiddelde VIQ. Ik ga er vanuit (op basis van IQ testen die ik door je jaren heen gemaakt heb) dat mijn PIQ ook hoger is dan mijn VIQ. Het zou me niets verbazen als het verschil zelfs nog extremer is. Als er al een wetenschappelijke basis is voor beelddenken dan vermoed ik dat er een sterke correlatie is tussen beelddenken en het hebben van een relatief hoge PIQ. Als dit dus zo is, dan zou ik dus een beelddenker kunnen zijn. En inderdaad, ik herken me wel in sommige aspecten van het beelddenken. Ik merk dat het mij vaak veel moeite kost om een idee wat ik in mijn hoofd heb, te verwoorden om het te communiceren. Door de jaren heen ben ik wel veel beter in geworden. Ik kom ook wel mensen tegen die naar mijn gevoel meer verbaal denken en vaak moeite hebben om abstract dingen te begrijpen. Dat vind ik vaak heel frustrerend omdat ik dan een 'oplossing' voor een bepaald probleem zie en niet in staat ben om het over te brengen. Soms heb ik zelfs de indruk dat mensen dan denken dat ze mij begrijpen, terwijl ik de overtuiging heb dat ze wel mijn woorden hebben begrepen, maar niet de gedachten er achter.

Mensen die beweren dat taal noodzakelijk is voor denken (zie bijvoorbeeld Beelddenken: aantrekkelijk om in te geloven), dat je alleen maar kunt denken met taal, hebben volgens mij ongelijk. Als ik bijvoorbeeld denk aan hoe Annabel in een flits bedacht hoe je een envelop kon vouwen tot een bakje met een klepje, dan weet ik dat daar geen taal bij aan te pas is geweest. Als je beweer dat dat geen denken, geen redeneren is, dan is het inderdaad zo dat je niet kunt 'denken' zonder taal. Ik heb dat ook vaak bij programmeren, dat ik zie hoe iets opgelost moet worden en dat ik dan pas begin omdat in een programma te verwoorden. Ik ken echter ook genoeg 'taaldenkers' die middels een trial-and-error manier proberen een programma te schrijven, vaak door stukjes van andere programma's aan elkaar te knopen en/of te hergebruiken, zonder dat ze werkelijk doorgronden wat die stukjes doen.

Dus ik denk dat er zoiets als beelddenken bestaat. Maar sommige van de beweringen die er over gedaan worden, vind ik totale onzin. Zoals bijvoorbeeld de bewering dat we allemaal als beelddenkers zijn begonnen. Inderdaad een baby lijkt nog geen taal te gebruiken. Feit is echter wel dat op het moment van de geboorte het audiotorische systeem van de hersenen al veel beter ontwikkeld is dan het visuele systeem, hetgeen ook vastgesteld kan worden aan de mate van myelinisatie. Niet zo vreemd want in de baarmoeder is er al wel veel te horen, maar nog niet veel te zien. Uit onderzoek blijkt ook dat kinderen al heel vroeg een taalbegrip ontwikkelen.

Een bewering als zou een beelddenker in 32 beelden per seconden denken, vind ik ook grote onzin. Ook denk ik dat er geen echte zwart/wit verdeling is in beelddenken en taaldenken, maar dat er altijd sprake is van een glijdende schaal. Mensen met een relatief hoge PIQ zijn wel degelijk ook in staat om in taal te denken, maar het kost hen gewoon meer moeite. Misschien is de hele term 'beelddenken' ook wel misleidend omdat het idee wekt dat een sterke performale denker alleen maar beelden in zijn hoofd ziet. Ook denk ik dat typische taaldenkers voor sommige dingen ook in beelden denken, maar niet op zo'n bewuste manier. Als ik over mijn performale denken nadenk, dan is dat niet in beelden, maar eerder in een soort van 'ruimtelijke' structuren. Ik kan ook goed in 3D denken en makkelijk transformaties maken van bijvoorbeeld kaarten naar de werkelijkheid. Ik vond het vroeger ook heel leuk om met LEGO te spelen en kon vaak heel goed bedenken hoe iets gemaakt moest worden voordat ik het daadwerkelijk in elkaar had gezet.

Update: De WISC-III is misschien niet een goed voorbeeld van een gestandariseerde intelligentie test. Zie Tests & Test-research.

Boek uitverkoop

Vandaag verkochten ze bij De Slegte alle boeken in de uitverkoop voor 1 Euro. Om 12:47 kocht ik de volgende boeken (in willekeurige volgorde):

Van het laatste boek lager er nog vijf in de winkel. Alleen twee hadden er een tekening die mij aansprak. Ik denk dat ik er eentje los ga snijden en dat ik de ander weggeef. (Ik had drie weken geleden al een exemplaar gekocht.) De tekeningen houdt ik natuurlijk. De verkoper vertelde mij dat zij nooit een boek voor de prijs van 20 Euro verkocht hebben.

Ik heb ook nog het boek Intimiteit van Willy Pasini (ISBN:9027428220) voor € 6,95 gekocht.

Thuis pagina | December 2011 | Februari 2012