Zo Ma Di Wo Do Vr Za
1
2 3 4 5 6 7 8
9 10 11 12 13 14 15
16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29
30
|
Drie Chinezen
Vanochtend kwam er maar liefst drie Chinezen bij Li-Xia op bezoek. Een aantal
weken geleden had ik een e-mail ontvangen van een studiegenoot van Li-Xia
toen ze wiskunde studeerde aan de Universiteit van Xinjiang in Urumqi. Ze
woont in Australië en komt samen met haar man voor een maand naar Europa.
Op 20 september zou ze graag Li-Xia willen komen opzoeken. Vorige maand was er
de 30 jarige reünie van haar studiejaar. Ze had mij een brief gegeven met
daarbij ook een verhaal wat iemand over Li-Xia had geschreven als herinnering
aan hun studietijd. Ook kreeg ik een link waarmee ik de PDF van het 128 pagina
tellende boek ter ere van de reünie kon downloaden. Beide heb ik al aan
Li-Xia laten zien. Bij de brief kan ze niet verder dan de aanhef, "Li-Xia,
Ni Hao!". En ook op de foto's in het boek reageerde ze niet echt. Afgelopen
week heb ik contact gezocht met wat Chinese promovendi aan de Universiteit
Twente. Twee van hen wilde wel komen. Vanochtend bleek daar dus ook nog de
vrouw van een van hen bij te zijn. Ze hadden ook nog een bosje bloemen voor
Li-Xia meegenomen. Hoe attent.
We kwamen rond half tien bij Li-Xia aan. Ze zat in de woonkamer en was even
weggedommeld. We zijn naar haar kamer gegaan. Even later kwam iemand van het
personeel glazen en twee pakken sap brengen. We hebben eerst wat gepraat en
toen heeft een van hen de brief en het verhaal voorgelezen. Li-Xia glimlachte
en leek zelfs wat te reageren op het verhaal. Of ze het echt begrepen heeft,
kan ik niet beoordelen. Ik heb hen ook de PDF laten zien en het stukje voor
gelezen van de studiegenoten die op bezoek komt. Ik heb ze ook een aantal
oude foto's laten zien waar Li-Xia op stond. Aan het eind vroegen ze ook of
Li-Xia nu Nederlands, een lokaal dialect of Mandarijn sprak. Li-Xia sprak
nauwelijks wat en als ze al wat zei was het niet meer dan wat gemompel.
Ik heb hen ook nog wat foto's laten zie op mijn netbook (laptop) van onze
reizen naar China. Daarbij kwam ik ook de foto van het beeldhouwwerk van een Nederlander tegen die ik op
20 juli 2010 gemaakt heb in het park bij het
stadhuis van Urumqi. Ze spraken zijn naam uit als "Jen Dimme-er" en toen
bedacht ik me dat dat wel eens "Jan Timmer" zou kunnen zijn. En inderdaad,
dat bleek te kloppen. Het is in opdracht gemaakt in 2009 toen hij in Urumqi verbleef.
Twee boeken
Vanochtend om 9:46 twee boeken gekocht bij De Slegte voor één Euro per stuk. Dit waren de boeken:
- Denkend aan Holland van Thomas Rosenboom (ISBN:9789021438498).
- Het grote marathon interview boek (ISBN:9789025432256).
Ze hadden een hele tafel met boeken voor een Euro. Dit waren de enige
twee die ik een beetje interessant vond.
Eten geven
Vanmiddag geholpen met het eten van Li-Xia omdat dat me wel eens leuk leek
als activiteit om met haar te doen. Eerst nog een rondje om het gebouw
gewandeld en even op een bankje gezeten. Op het bankje haar nek gemasseerd.
In de woning was iemand al klaar om het eten op te scheppen op de borden:
Kip met sausje, doperwtjes, gebakken aardappel stukjes en wat rauwkost. Ik
ben rechts van haar gaan zitten en heb haar gevoerd met afwisselend lepel
en vork, wat zo het beste werkte. In het begin at ze wel redelijk vlot, maar
vervolgens ging het steeds langzamer en leek het wel of ze steeds meer
afwezig was, maar wat voor zich uit staarde. Alleen de rauwkost ging bijna
helemaal op. Ook het vanille toetje ging niet helemaal op, terwijl ik begreep
dat ze dat normaal wel altijd op at. Misschien dat ik te veel me best had
gedaan met het middageten. Ze stond op en ging slenteren door de gang. Ik had
laat ontbeten, maar ik kon het niet laten om een deel van het overgebleven
eten op te eten (nadat ik had gevraagd of dat mocht). Ik ben toen met meer zo
lang gebleven. Op de gang afscheid van Li-Xia genomen.
In de stad nog even bij op Gogbot bij TkkrLab
gekeken en wat kinderen geholpen met het doen van de opdrachten met de
Arduino. Ook nog staan praten met een kennis van vroeger.
Havannah Challenge 2012
Tijdens de de Havannah Challenge 2012, die gehouden wordt van 15 tot en met 19
oktober, zal Christian Freeling, de bedenker van het spel Havannah, proberen
aan te tonen dat zijn spel (met zeer eenvoudige regels) te moeilijk is voor
computerprogramma's en daarmee zijn stelling ondersteunen dat er nog geen
programma's zijn die echt kunstmatig intelligent zijn, maar alleen programma's
die dom regeltjes kunnen uitvoeren. Tien jaar geleden heeft hij een beloning
van 1000 Euro uitgeloofd voor een programma dat hem ten minste een keer zou
kunnen verslaan in een reeks van tien partijen. Deze uitdaging loopt tot
dit jaar. Dit deed hij omdat hij van mening was dat Havannah niet
programmeerbaar was, in tegenstelling tot bijvoorbeeld wel schaken en dammen.
De afgelopen jaren is er wel een interessante ontwikkeling geweest wat
betreft een techniek die bekend staat als Monte Carlo Tree Search. Tijdens de
Havannah Challenge 2012 zal Christian een tiental partijen spelen tegen een
aantal programma's die deze techniek implementeren. Hij zal iedere dag twee
partijen spelen. De verwachting is toch dat hij alle tien de partijen zal
winnen. Havannah wordt op een zeshoekig bord gespeeld. De spelers plaatsen
om de beurt een steen van hun eigen kleur. Degene die eerst een aaneengesloten
groep van stenen maakt die drie zijden verbindt, twee hoeken verbindt of een
ketting vormt die tenminste plaats omsingeld, heeft gewonnen. De hoeken
worden gevormd door de zes plaatsen in de hoeken van het bord. De zijden
worden gevormd door de plaatsen tussen de hoeken (waarbij de hoeken niet
meetellen). Havannah kun je spelen pen en papier spelen. Hier
een PDF bestand met zes bordjes van
breedte acht. (Bij de Challenge wordt gespeeld op een bord van breedte tien.)
Met twee kleuren pen/potlood kun je nu Havannah spelen.
Toevoeging:
Persbericht
Cuba '78
Vandaag het luciferdoosje ontvangen dat ik meer dan een jaar geleden via
marktplaats gekocht heb. De verkoper kon het niet meer vinden nadat ik er
een bod op had gedaan, maar afgelopen week kwam het weer te voorschijn. Het
luciferdoosje is van het elfde Wereldfestival voor jeugd en studenten ("XI Festival Mundial de la
Juventud y los Estudiantes") dat in 1978 in Cuba werd gehouden. Ik kocht het
omdat de verkoper in de advertentie schreef dat dit festival de achtergrond
vormt van de verwekking van Quinten door Ada, Onno en Max in het boek
De Ontdekking van de Hemel van Harry Mulisch. Echter, ik besef me nu pas dat dit verhaal plaatsvond
in oktober 1967, dus elf jaar eerder. (Mulisch is zelf in de zestige jaren
minimaal drie keer naar Cuba geweest.) Toch ben ik blij dit volgens mij
zeldzame luciferdoosje in mijn bezit te hebben. Ik vraag me werkelijk af
hoeveel er nu nog bestaan in de wereld.
Trouwring
Vanmiddag met Andy bij Li-Xia geweest. Andy had niet zoveel zin om mee te
gaan naar Li-Xia. Volgens mij voornamelijk omdat hij zich er verveeld en
in het weekend het liefste thuis achter de TV of computer zit. (Wil ook
niet met mij mee naar andere dingen.) Toen we aankwamen liep Li-Xia Andy
voorbij op de gang, alsof ze hem niet zag en/of herkende. Ik moet nog wel
vertellen dat ik Li-Xia later tijdens het bezoek wel een keer de naam van
Andy hoorde zeggen. Dat is heel bijzonder, want het is lang geleden dat
ze dat gedaan heeft. Ze is hem dus zeker nog niet vergeten. Soms lijkt het
alsof ze zich maar op een ding tegelijk kan concentreren, alsof het lang
duurt voordat dingen tot haar doordringen.
Ik heb ze beiden meegenomen naar de binnentuin van het verpleeghuis waar een
lange modeltreinbaan was opgesteld. Andy had er geen belangstelling voor
en wilde liever met de duplo spelen. Ik heb met Li-Xia staan kijken bij
de treintjes. De bedieners van de verschillende 'stations' hielden via
mobiele telefoon contact met elkaar over de treinenloop. Grappig. Daarna
nog een tijdje op de kamer van Li-Xia gezeten. Andy heeft wat TV gekeken.
Haar ook nog verteld van het aanstaande bezoek van donderdag (van haar
studiegenote). Toen ik de brief liet zien, begon ze te glimlachen, alsof
ze het zich weer herinnerde.
Toen we weggingen sprak ik met een medewerkster over Li-Xia. Ze vertelde
mij dat ze de trouwring af hadden gedaan omdat deze haar vinger afknelde.
Ik had al eerder opgemerkt dat haar ring erg strak zat, maar ik had niet
het idee dat ze er last van had. Dat bleek dus wel het geval te zijn. Het
was erg moeilijk om de ring af te krijgen en het zou kunnen dat de arts
hem afgeknipt hebben. Ik heb nog wel even haar vinger bekeken en die zag
er daar waar de ring had gezeten, inderdaad niet zo best uit. Het ging
nu al wel weer wat beter, werd mij verteld. Ik weet niet of ik de ring
laat repareren en/of groter maken. Hij ligt nog achter slot en grendel.
Ik maak me er nog het meest zorgen om dat we het niet eerder door hebben
gehad dat deze pijn deed. Nu heeft ze misschien wel maanden met pijn rond
gelopen, zonder in staat te zijn dat duidelijk te maken.
Donna
Vanochtend met Donna en haar man op bezoek geweest bij Li-Xia. Donna (niet
haar Chinese naam) kent Li-Xia van de tijd dat ze samen wiskunde studeerde
aan de Universiteit van Xinjiang in Urumqi. Ze waren in die tijd beste
vriendinnen van elkaar. Kort na het einde van de studie is Donna
geëmigreerd naar Australië. Het is pas sindskort dan Donna Li-Xia
terug heeft gevonden via deze website. Zij en haar man zijn dit najaar een
maand in Europa op bezoek bij familie van haar man en nu op een 14 daagse
rondreis door Europa. Vanochtend zijn ze met de trein vertrokken uit
Amsterdam. Ik heb ze opgehaald vanaf het station, samen met een jonge
Chinese vrouw van de universiteit, die Donna graag wilde ontmoeten. Zo tegen
tien uur kwamen we bij Li-Xia aan. Ze zwierf rond op de gang en ik moest
haar gaan halen. Donna heeft haar toen het boek van de 30 jarig reünie
van haar studiejaar overhandigd en een stuk voorgelezen over alle studenten.
Uit Li-Xia's reacties kon ik merken dat ze er veel van herinnerde. Ze
glimlachte de hele tijd. Donna heeft ons als gezin, ook nog vier knuffels
gegeven van vier Australische dieren: het vogelbekdier, de koala, de kangeroe
en de wombat. We zijn ook nog een rondje gaan wandelen met ze allen. Daarna
nog even kort op de woning gekeken en toen was het alweer tijd om afscheid te
nemen. Redelijk emotioneel voor Donna, omdat ze heel goed besefte dat het de
laatste keer was dat ze Li-Xia zou zien. Daarna heb ik hen naar het station
in Gronau gebracht, vanwaar ze via Munster en Manheim door reizen naar
Karlsuhe om zich daar weer aan te sluiten bij de toer. De jonge Chinese
vrouw vond dat Li-Xia veel beter was deze keer dan de
vorige keer. Ze heeft haar nu ook standaard Chinees (Mandarijn) horen
spreken. Niet veel maar wel was. 's Avonds de knuffels aan Andy laten zien.
Ik wilde hem als eerste laten kiezen, maar hij wilde ze allemaal hebben.
Denkend aan Holland
Het boekje Denkend aan Holland van Thomas Rosenboom (ISBN:9789021438498) uitgelezen waarin ik gisteravond was begonnen. Het is een klein boekje
met maar 42 pagina's tekst dat ik op 8 september voor een
Euro bij De Slegte kocht. Het boekje gaat
er over hoe de Nederlander de laatste vijftig jaar veranderd is van iemand
die zich kon beheersen tot egocentrische om aandacht schreeuwende mens. Ik
vond dat beeld wel een beetje overdreven. Maar dat was voor de rellen en
vernielingen in Haren. Toch denk ik dat het beeld niet opgaat voor alle
Nederlanders en dat er ook verschillen per streek en per sociale klasse zijn.
Volgens mij zijn er nog steeds scholen waar het er wel ordentelijk aan toe
gaat, waar wel rust en orde heerst. Toch wel een interessant betoog.
Vanochtend om 11:23 het boek Shots by Verne met foto's van Eugene Van
Groenweghe en Herman Van Hoey (ISBN:9789055448173) voor € 2,50 bij
De Slegte gekocht. Ook nog het boek
Quilts van Elizabeth V. Warren gekocht als cadeau voor mijn zus.
Volkshuisvesting in Amsterdam
Om 16:57 heb ik het boek Amsterdam, het mekka van de volkshuisvesting:
Sociale woningbouw 1909-1942 door Vladimir Stissi (ISBN:9789064505744)
van De Slegte voor € 5 gekocht.
Ik voelde me vooral aangetrokken door het boek vanwege de vele plattegronden
en vloerplannen die er in stonden.
Opgebakken rijst
Vanmiddag voor mezelf weer eens rijst opgebakken die ovegebleven was van de
kip tandoori die ik eerder deze week had gemaakt. Overige ingredieten zijn:
een ui, twee teentjes knoflook, twee lente-uitjes, drie blaadjes Chinese kool,
twee eieren en een scheutje melk.
Thuis pagina
| Augustus 2012
| Oktober 2012